وبلاگ گروهیِ تَیسیر

شاهرخ در روز پنجشنبه 14ربیع الآخر 779ق به دنیا آمد و در بیست سالگی(799ق) به حکومت سیستان، خراسان، مازندران و ری انتخاب شد. پس از مرگ پدرش تیمور، قدرت را در دست گرفت. وی سعی فراوان کرد تا سیاه‌کاری‌ها و خراب‌کاری‌های تیمور را برطرف نماید لذا با حمایت از دانشمندان و هنرمندان و صنعتگران، باز آبادی و سرسبزی را برای ایران به ارمغان آورد.
یکی از اقدامات فرهنگی شاهرخ تأسیس مدارس در خراسان بود. برای نمونه، وی در سال 813، مدرسه شاهرخیه را در هرات بنا کرد و دانشمندانی چون محیی‌الدین غزالی توسی و یوسف اوبهی و ناصرالدین لطف‌الله در آن به تدریس گماشته شدند و ریاست مدرسه و کتابخانه عظیم آن با خواجه علاءالدین چشتی بود. [1]  و موقوفاتی برای مدرسه معین کرد. سمرقندی درباره وقفیات مدرسه، نوشته است «و نفایس کتب، مشتمل براصول و فروع و محتوی برمعقول و مشروع در صنادیق پرداخته و معد و مهیا ساخته«[2]  
هرات به این وسیله در زمان شاهرخ، بار دیگر رونق و اعتبار خود را از سر گرفت و مرکز تجمع دانشمندان و طالب علمان خراسان شد و به همت و توجه شاهرخ و فرزندانش، مدارس آن دایر گشت و دارالعلم‌های نو بنیادی نیز ساخته شد، به طوری که شهر هرات تا سال 897 به نهایت درجه ترقی و اعتلا رسید.
معین‌الدین اسفزاری در روضات الجنا