پيام
+
به نام خدا
به بهانه ي تشييع پيکرهاي مطهر شهداي غواص در کشور...
در روايات آمده است هنگامي که محتضر در حال جان دادن است، لباسهاي روي سينه را کم کنن تا جان دادن براحتي صورت بگيرد و ...
اما نگفتن دستش را با سيم ببندند و با شکنجه هاي وحشتناک خاک بر روي سينه اش بريزند و...تصورش هم انسان را زنده به گور ميکند...
لباسِ تنگ، چسبان و پلاستيکيِ، غواصي
درست تا زيرلبت را محکم پوشانده
دست و پاهاي بسته..
.
« لنگرودي »
94/5/20
وبلاگ گروهي تيسير
درست تا زيرلبت را محکم پوشانده
دست و پاهاي بسته
کنارِ رفقايِ جوان، زخمي
نميداني چه ميشود.. تير خلاص يا شکنجه در اردوگاه..؟؟
اما
صداي بلدوزر، وحشت را در نفست به بازي ميگيرد...
خدايا به فرياد رس...
تنهاي تنها...
دستهاي با سيم بسته ات را تکان ميدهي
دلت با تمامِ بزرگيش، قربان صدقه هاي مادر را طلب ميکند...
هوا براي نفس کشيدن نيست...
وبلاگ گروهي تيسير
هوا براي نفس کشيدن نيست...
اکسيژن ذخيره شده ات را به يادگار از دريا ميهمانِ ريه هايِ خاک ميکني..
اما انگار خاک ظالم است.. هي سنگين و سنگين تر ميشود
دلت نفس ميخواهد
ريه هايت خواهش ميکنند، جرعه ايي زندگي را..
مهمان نوازي ميکني
عميق
اما خاک
فقط خاک است که در ريه ات، گِل ميشود
صداي ترک خوردن استخوانهايِ قفسه ي سينه ات را ميشنوي...
دوست داري گريه کني و مادر باشد تا بغلت کند....
وبلاگ گروهي تيسير
دوست داري گريه کني و مادر باشد تا بغلت کند...
کاش دستانت را محکم نمي بست...
حداقل تا دلت ميخواست، جان ميدادي...
نه نفس
نه دستاني باز، برايِ جان دادن
گرما و گرما و گرما
خدايا دلم مردن ميخواهد
مادر بميرد
چند بار مردنت تکرار شد تا بميري؟؟؟
وبلاگ گروهي تيسير
دوست داري گريه كني و مادر باشد تا بغلت كند...
غريبانه و مظلومانه با ذکر ياحسن مرگ را در آغوش ميگيري...
هر کس زمزمه ايي ميکند...
عاشورايي برپا شده...
و با غرش لودرها آرام آرام صدايشان کم ميشود...
يزيديان زمان هلهله کنان به يکديگر شادباش ميگويند...
آخ تصورش هم زنده به گورم ميكند...
شيوه درمان چند بيمار
ولي غصه اش به اندازه اي نيست که بفهمي نتيجه ي اين همه دلاوري ها ورشادتهاشون بيهوده بوده !! انصافا واسه چي رفتن ؟!! واسه انقلابي موندن ملت واسه حفظ ارزش هاي اسلامي واسه حفظ عزت و اقتدار کشور ولي حالا چي؟ چيزي از اون اسلام و عزت و اقتدار مونده ؟!! به نظرم اينکه متوجه بشي صدو خورده اي هزار شهيد رفتن تا اسلام رو حفظ کنن ولي ما نتونستيم راهشونو ادامه بديم و حفظشون کنيم دردش بيشتره!!!
*ابرار*
:(
وبلاگ گروهي تيسير
سلام عليکم ادامه ي راهشان به اينست که شکر گزار باشيم براي نعمت هاي خداوند. منظورم همه ي انواع نعمت هاست حتي آن نعمت هايي که ما خبر نداريم.